കേരളത്തിലെ പൊതുസ്ഥലങ്ങളില് ഉള്ള കംഫര്ട്ട് സ്റ്റേഷന് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഡിസ്കംഫര്ട്ട് സ്റ്റേഷനുകള് മൂക്കും പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കാര്യസാദ്ധ്യം നടത്തേണ്ടവയാണെന്ന് പറയേണ്ടതില്ല. മൂത്രപ്പുര എന്നാണ് പേരെങ്കിലും “അപ്പിഫിക്കേഷനും” (തിരുവനന്തപുരത്തുകാര് ക്ഷമിയ്ക്കുക) ചെയ്തു വെച്ചിരിയ്ക്കുമെന്നത് വേറെ കാര്യം.
ഇതിനൊക്കെ പുറമേയാണ് ഇതിന്റെ ഭിത്തികളിലുടനീളം കാണുന്ന ചുവരെഴുത്തുകളും ചുരണ്ടലുകളും. മണിപ്രവാളവും, ചുവര്ച്ചിത്രരചനയും തുടങ്ങി ദുസ്സഹ ദുര്ഗ്ഗന്ധത്തിലും ചിരിപ്പിയ്ക്കുന്ന തമാശകളും ഇവയില് ഉണ്ട്.
ആലപ്പുഴ എസ്.ഡി കോളേജില് പഠിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് അവിടുത്തെ മെന്സ് ടോയ്ലറ്റിന്റെ പുറത്തെഴുതിയിരുന്ന പേര് “ക്ലിഫ് ഹൌസ്സ്” എന്നായിരുന്നു. ചുറ്റുപാടുകള് ടിപ്പിക്കല് ബസ്സ് സ്റ്റാന്ഡ് നിലവാരം ; “മൂക്കുപൊത്തി” തന്നെ. ചെന്ന് കയറി നേരെ നോക്കിയാല് കാണുന്ന ആദ്യ വാചകം
“ഇന്ഡ്യാസ് ഫ്യുച്ചര് ഇസ് നൌ ഇന് യുവര് ഹാന്ഡ്സ്”
മറ്റൊന്ന്
“ ഷേക്ക് വെല് ആഫ്റ്റര് യൂസ്സ്”
“ഇവിടെ കാറ്റിനു സുഗന്ധം!
അങ്ങിനെ പോകുന്നു പച്ചിലയിലും കളര്ചോക്കിലുമുള്ള കലാലയ ശിലായുഗ പുരുഷന്മാരുടെ ചുവര് രചനകള്.
ഇങ്ങിനെ ചുറ്റുപാടുകള് വൃത്തിയായി സൂക്ഷിയ്ക്കുന്നില്ലെന്നതോ പോകട്ടെ ഇത്രയും വൃത്തികെട്ട സ്ഥലത്ത് കഷ്ടപ്പെട്ട് സാഹിത്യരചന ചെയ്യാനും മലയാളി മറക്കുന്നില്ല.
ടൂറിസ്സം ഒരുപാട് പുരോഗമിച്ച മേഖലയാണിന്ന് കേരളത്തില്. പക്ഷേ ഇപ്പോഴും കഷ്ടിച്ച് എയര്പ്പോര്ട്ട് ഒഴിച്ചു നിര്ത്തിയാല് മറ്റെല്ലാ പൊതുസ്ഥലങ്ങളിലും (ബസ്
സ്റ്റാന്ഡ്, റെയില്വേ സ്റ്റേഷന്, സര്ക്കാര് ഓഫിസ്സുകള്) ഉള്ള മൂത്രപ്പുരകളുടെ അവസ്ഥ ശോചനീയം തന്നെ. പേ ആന്ഡ് യൂസ്സ് ടോയ്ലറ്റുകള് പോലും.
തിരുവനന്തപുരം ടെക്നോപാര്ക്കില് ഞാന് ജോലി ചെയ്യുന്ന ബ്ലോക്കിലെ ടോയ്ലറ്റ് വിദേശനിലവാരമുള്ളതു തന്നെ (പടിഞ്ഞാറിനോടുള്ള ആരാധന കൊണ്ടല്ല. പക്ഷേ ഉപമിയ്ക്കാന് നല്ലതൊന്ന് നമ്മുടെ നാട്ടിലില്ലല്ലോ). വൃത്തിയും വെടിപ്പും സംവിധാനങ്ങളുമെല്ലാം. അവിടെ കണ്ട ഒരു ചുവരെഴുത്താണ് ഇത്.
“ പ്ലീസ്സ് ഡു നോട്ട് ഓപ്പണ് ഓര് ലൂസ് ഹിസ് വാല്വ്“ എന്നാക്കി മാറ്റിയിരിയ്ക്കുന്നു ഏതോ ടെക്നോപാര്ക്ക് ചുവരെഴുത്തു കലാകാരന്. ഇവിടെ നിലവിലുള്ളതിനെ ചുരണ്ടി വൃത്തികേടാക്കുകയാണ് ചെയ്തിരിയ്ക്കുന്നത്. വിദേശ ഡെലിഗേറ്റ്സ്സിനും മറ്റും മനസ്സിലാവുന്ന ഭാഷയാവുമ്പോള് എല്ലാം ഭംഗിയായി. ആരെങ്കിലും എന്ത് വിചാരിയ്ക്കും എന്നു വിചാരിയ്ക്കേണ്ട. പക്ഷേ എന്തിനിത് ചെയ്യണം എന്നാലോചിച്ചാല് ഒരുത്തരവും കിട്ടുന്നില്ല. ചിലയിടത്ത് TOILET TO LET ആയും മാറുന്നു.
സാമാന്യവല്ക്കരണമല്ല. പക്ഷേ ആരൊക്കെയോ ചെയ്യുന്നത് എല്ലാവരുടെയും പേരിലാകുന്നു. സമീപനത്തിന്റെ പ്രശ്നമാണ്. എന്തു ചെയ്യാനാവും?
ബസ്സിലും ട്രെയിനിലും ഉള്ള നിയമപ്രകാരമുള്ള അറിയിപ്പുകളിലെല്ലാം ഈ “ചൊരണ്ടല്” നിര്ബ്ബാധം തുടരുന്നു.
“കവല പാടില്ല കയ്യും തലയും പുറത്തിടു“ എന്നും “സതികള് മാത്രം” എന്നും ഒക്കെ ഏത് കെ.എസ്. ആര്.ടി.സി ബസ്സിലും വായിയ്ക്കാം. പോരാഞ്ഞിട്ട് കൈ കുത്തിച്ചാടിച്ച സീറ്റ് കുഷനുകളും.
മനസ്സിന്റെ ദുര്ഗ്ഗന്ധം ചുവരിലേക്ക് പകരുന്നു ആരൊക്കെയോ.
നാറുന്നതോ എല്ലാവരും.
കഷ്ടം തന്നെ.